Κρασί από τα χείλη σου - Κώστας Κρομμύδας

Ένα βιβλίο πράσινο.. πράσινο, το χρώμα της ζωής και της φύσης και συνδέεται με την αρμονία, τη συμπάθεια, την υγεία, την αφθονία, την ισορροπία και την ανάπτυξη.. όλα αυτά για τα οποία μιλάει το βιβλίο.. 

Ένα βιβλίο που δεν θα μπορούσα να μην αγαπήσω αφού λατρεύω το κρασί.. Και μέσα από αυτό το βιβλίο έμαθα τόσα για την διαδικασία , τις ποικιλίες , τους αμπελώνες , τα οινοποιεία.. γιατί το κρασί είναι πάνω από όλα, δουλειά και αγάπη από πολλούς!!!!!

Διαβάζοντας το βιβλίο καθόλη την διάρκεια στο νου είχα κάτι που έχω διαβάσει και συμφωνήσει απόλυτα, ο Khalil Gibran, είχε γράψει στο ποίημα του 'Τα παιδιά', "Τους δίνουμε την αγάπη μας αλλά όχι τις σκέψεις, είναι κοντά μας αλλά δεν μας ανήκουν."

Πολλοί χαρακτήρες στο βιβλίο , με άλλους ταυτίζεσαι , με άλλους νευριάζεις , άλλους προσπαθείς να τους καταλάβεις.. όλοι μαζί γρανάζια μιας  καλοστημένης μηχανής.. Εγώ αγάπησα τον Βλάσση.. για μένα είναι ο κινητήριος μοχλός , είναι ο φίλος που θα ήθελα να έχω.. σημείωσα και θα θυμάμαι αυτό που ανέφερε : "δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν συγχωρώντας αυτόν που σε πλήγωσε , αλλά αν το κάνεις είναι βέβαιο πως μπορείς να επηρεάσεις το παρόν και το μέλλον.. "

Αγάπησα και τον Διόνυσο.. πολύ...

Αν και δεν συμπαθώ τα βιβλία που έχουν μπρος -πίσω με ημερομηνίες , στο συγκεκριμένο δεν με ενόχλησε, αφού δεν με κούρασε και ήταν η "γέφυρα" που έλυνε όλες τις απορίες που προέκυπταν ..

Όπως πάντα στα βιβλία του Κώστα , έβλεπα ζωντανά μπροστά μου κάθε τι που διάβαζα.. Πήγα βόλτα στο κελάρι, και μάζεψα τα σπασμένα γυαλιά της συλλεκτικής φιάλης .. Κολύμπησα στα κρύα νερά , και περπάτησα μέσα στην βροχή..

Άκουσα δυνατά και καθαρά τον Άραβα επενδυτή να μου λέει "ο θεός δίνει χρόνο αλλά ο χρόνος του καθενός δεν κρατάει για πάντα".. 

Δεν με ένοιαζε να φθάσω στο τέλος για να διαβάσω αν το ζευγάρι , θα είναι τελικά μαζί.. αγωνιούσα όμως για τους ήρωες , ήθελα να πάρουν τα δικά τους ρίσκα , τις δικές τους επιλογές και όχι να ζουν μια ζωή που οι άλλοι καθορίζουν , που οι άλλοι επιλέγουν.. 

Γιατί όπως πολύ σοφά είπε και ο Μύρωνας μιλώντας για την απώλεια της γυναίκας που τόσο αγάπησε, "άμα έρθει η στιγμή και τη χάσεις , τη χάνεις για πάντα , επειδή είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα ξανάρθει. Γι αυτό μην χάνετε καμία στιγμή, γιατί μια τέτοια την πήρε μακριά μου".

Και είναι και εκείνη η επιγραφή στο μπαράκι... money can't buy life..