Αυτές τις ημέρες στη πόλη μου παιζόταν η θεατρική παράσταση "κάθε χρόνο την ίδια μέρα" με την Μαριάννα Τουμασάτου και τον Αλέξανδρο Σταύρου.
Μία παράσταση που σου αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση.. μία ρομαντική κομεντί.. γελάς, προβληματίζεσαι, στεναχωριέσαι... από όλα είχε αυτή η παράσταση!!!
Ήταν μια βραδιά θεατρικής απόλαυσης από κείνες που δυστυχώς σπάνια συναντάμε πια.
Από ό,τι διάβασα στο πρόγραμμα , το έργο το πρότειναν η Έλενα Ακρίτα και ο Γιώργος Κυρίτσης στους Τουμασάτου και Σταύρου.
Βρίσκω την σκέψη τους πολύ έξυπνη!! Είναι από τα λίγα θεατρικά ζευγάρια που θα μπορούσα να πω πως έχουν το τέλειο "δέσιμο". Ήταν και οι δύο εξαιρετικοί κάτω από την σκηνοθετική επιμέλεια του Κώστα Αρζόγλου.
Την συστήνω ανεπιφύλακτα...
Λίγα λόγια για το έργο:
Η υπόθεση του “Κάθε χρόνο, ίδια μέρα” (Same Time, Next Year) είναι απλή αλλά μεγαλοφυής. Ο George, ένας λογιστής του New Jersey και η Doris, νοικοκυρά από το Oakland συναντιούνται τυχαία σε ένα πανδοχείο στη Βόρεια Καλιφόρνια στον Φεβρουάριο του 1951 και περνούν την νύχτα μαζί. Παρά το γεγονός ότι και οι δυο τους έχουν οικογένεια αποφασίζουν να συναντιούνται έκτοτε μία φορά το χρόνο, στο ίδιο σημείο, την ίδια ημέρα.Για τα επόμενα 24 χρόνια, συναντούνται ανελιπώς και αναπτύσσουν μία ιδιόμορφη σχέση κατά την οποία συζητούν για τις οικογένειές τους, την κατάσταση στο σπίτι, την γέννηση των παιδιών τους, της αναποδιές αλλά και τις χαρές στο οικογενειακό τους περιβάλλον.

Όσον αφορά την εκτέλεση η παράσταση χωρίζεται σε 6 σκηνές στο ενδιάμεσο των οποίων γίνεται βίντεο ανασκόπηση που ακολουθεί την χρονολογική εξέλιξη του έργου. Ο χαρακτήρας της Doris κερδίζει το κοινό με την μετάβαση από αφελής νοικοκυρά, σε παιδί των λουλουδιών, στυγνή επιχειρηματία και ώριμη κατασταλλαγμένη γυναίκα, κάτι στο οποίο σαφώς βοηθά η εξαιρετική ερμηνεία της Μαριάννας Τουμασάτου που πλαισιώνεται επαρκώς από τον Αλέξανδρο Σταύρου στο ρόλο του George. Σημαντικό στοιχείο είναι οι συχνές και όμορφες αλλαγές αμφιέσεων ενώ η εκπληκτική χυμεία του ζευγαριού (ώντας σύντροφοι και στη ζωή) δίνει κάτι το ξεχωριστό στην παράσταση. Καθ’ όλη τη διάρκεια το σκηνοθετικό βλέμμα του Κώστα Αρζόγλου κάνει αισθητή την παρουσία του μέσα από τις μικρές λεπτομέρειες στην κίνηση, στάση, ένταση φωνής, συναίσθημα των πρωταγωνιστών.

Συντελεστές: μετάφραση: Μιχάλης Παπαμιχάλης, σκηνοθεσία: Κώστας Αρζόγλου, σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Ασημακόπουλος, μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος, φωτισμοί: Παντελής Πετράκης.
καλή εβδομάδα να έχουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!