13 κεριά στο σκοτάδι..

13 κεριά στο σκοτάδι.. ένα βιβλίο.. 448 σελίδες..αμέτρητα συναισθήματα!!

Έχοντας διαβάσει όλα τα βιβλία του Μένιου Σακελλαρόπουλου και έχοντας πλέον εμπιστοσύνη στο αποτέλεσμα, "ρούφηξα" και τα κεριά!!! Ένα βιβλίο χείμαρρος σαν τον ίδιο τον συγγραφέα!
Διάβασα το οπισθόφυλλο το οποίο , ομολογώ, δεν σε προδιαθέτει στο 100% για το "πάρτυ" που θα στήσουν οι λέξεις όσο προχωράς τις σελίδες... Ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται ευφάνταστες περιγραφές, άγνωστες λέξεις, περίπλοκες φράσεις.. απλά και λιτά καταφέρνει να σε πάρει από το χέρι και να σε μυήσει στον δικό του συναρπαστικό κόσμο!! Έναν κόσμο σκοτεινό, συναρπαστικό, αληθινό...Έτσι απλά το λατρεύεις...

Δεν ξέρω αν οι δικές μου λέξεις θα καταφέρουν να ..ακουμπήσουν στο ελάχιστο τα όσα ένοιωσα.. Έκλεισα το βιβλίο και αισθάνθηκα συγκλονισμένη.. τόσο απλά... οι χτύποι της καρδιάς μου ήταν ακανόνιστοι και το μυαλό μου είχε σταματήσει...
Κάθε μέρα από την ζωή του ήρωα, ερχόταν να μου υπενθυμίσει πόσο δεδομένα θεωρούμε πολλά πράγματα στην καθημερινότητά μας.. πόσο άπληστοι γινόμαστε με τα υλικά αγαθά.. και πόσο αγνώμονες για όσα μας δίνονται....
Το βιβλίο, μας μυεί στον κόσμο των τυφλών.. αυτούς τους ανθρώπους με το λευκό μπαστούνι που πολλοί κοιτάμε με οίκτο, που πολλοί μπορεί να μονολογήσουμε "τον κακομοίρη"..
 λάθος συναίσθημα.. θαυμασμός χρειάζεται.. να χαμηλώσουμε τα μάτια να υποκλιθούμε στο μεγαλείο της δύναμης τους, στην αναλοίωτη ψυχή τους, στην θέληση για ζωή.. και αν όλα αυτά ακούγονται τετριμμένα , δεν είναι.. 

Υπάρχουν εκ γενετής τυφλοί .. άνθρωποι που ποτέ δεν έχουν δει το παραμικρό.. δεν ξέρουν τι σημαίνει θάλασσα, φεγγάρι, ανατολή, δύση, πέτρα, αυτοκίνητο, τραπέζι, χαρτί , τίποτα.. δεν ξέρουν το κόκκινο , το κίτρινο , το μπλε.. και όμως ζουν μία φυσιολογική ζωή και είναι ευγνώμονες για το κάθε λεπτό αυτής..
 υπάρχουν και οι άνθρωποι που, ξαφνικά, καλούνται να ζήσουν στο απόλυτο σκοτάδι.. Τρομακτική αλλαγή .. για σκεφτείτε το λίγο.. κλείστε τα μάτια σας και προσπαθήστε να μετρήσετε τις αντοχές σας.. απειροελάχιστες... 

Όλοι εμείς οι "φυσιολογικοί" , που μας απασχολούν θέματα όπως αν ¨σήμερα είναι ωραίο το μαλλί μας", " το πως θα μας κοιτάξει αυτός που μας αρέσει", "αν δεν μας αρέσει και τόσο πολύ το φαγητό" κλπ κλπ κλπ... έχουμε αναρωτηθεί ποτέ για αυτούς τους "μη φυσιολογικούς" πως ζουν μόνοι τους σε ένα σπίτι.. πως ξεχωρίζουν τα ρούχα τους.. πως μαγειρεύουν.. πως τρώνε.. πως.. πως.. πως.. όλα αυτά τα μικρά καθημερινά.... Κι όμως ζουν μία καθημερινότητα σαν εμάς.. απλά είναι πλημμυρισμένη με τα χρώματα της ψυχής τους...

Άνθρωποι περήφανοι όλοι αυτοί οι "διαφορετικοί".. μαθήματα ζωής για εμάς , αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας και την καρδιά μας... Σφίχτηκε η καρδιά μου σε πολλα σημεία ... ( ίσως και να δάκρυσα) δεν το κρύβω.. γιατί κατάλαβα πολλά.. γιατί συνειδητοποίησα πόσο "μικρή" είμαι απέναντι τους.. θέλει ψυχή, αντοχές, πείσμα.. και αυτοί τα διαθέτουν όλα.. και χαμογελούν.. και ονειρεύονται.. και γελούν.. και αγαπάνε.. και πολεμάνε... γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο... και τα πάντα ανατρέπονται στο δευτερόλεπτο.. 

για αυτό αφήστε τις μιζέριες..τις γκρίνιες.. τους εγωισμούς... 
να χαμογελάτε.. να είστε αισιόδοξοι και να κοιτάτε καμιά φορά ψηλά να λέτε και ένα "ευχαριστώ"..

όσο για το βιβλίο ... τι αλλό να πω.. διαβάστε το.. τόσο απλά!!!


Λίγα λόγια για το βιβλίο

Στα σαράντα δύο του χρόνια ο Αλέξανδρος Παυλής, πολιτικός μηχανικός, βρίσκεται βυθισμένος στην απελπισία της αναδουλειάς και της ανασφάλειας. Αλλά τα μεγάλα του προβλήματα και η σοβαρή κρίση στη μακρόχρονη σχέση του με την Άννα είναι ένα τίποτα μπροστά στο παιχνίδι της μοίρας, αφού από ένα σφοδρό αυτοκινητικό ατύχημα χάνει το φως του. Το σοκ είναι τεράστιο και το σκοτάδι του τον τραβάει στην αυτοκαταστροφή. Κι εκεί που πιστεύει ότι όλα έχουν τελειώσει γι’ αυτόν, ανακαλύπτει έναν καινούργιο κόσμο, άγνωστο, δύσκολο αλλά και μαγικό. Η δασκάλα του στη γραφή Μπράιγ, η Μαργαρίτα, τυφλή εκ γενετής, τον βοηθάει να σταθεί στα πόδια του. Νιώθει να ξαναγεννιέται. Αλλά και στη νέα του ζωή τα εμπόδια είναι τεράστια. Πάλι η μοίρα σκηνοθετεί κάτι αδιανόητο. Κι εκεί πια θα μιλήσει η δύναμη της ψυχής.

Ένα συγκλονιστικό ταξίδι στον κόσμο του σκοταδιού, εκεί όπου το φως παίρνει μια νέα διάσταση. Μια ιστορία για τον θρίαμβο της ανθρώπινης θέλησης.

Σχόλια

  1. Καλημέρα Ζαχαρούλα.
    Ο τιτλος εξαιρετικος και η πλοκη.
    θα τα εχω στα υποψιν.

    καλο σκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπερα Ζαχαρούλα μου.. θα συμφωνήσω απόλυτα με την γνώμη σου για τον Σακελαρόπουλο εχω και εγω την ίδια γνωμη με σένα πραγματι γράφει εξαιρετικά.. εχω διαβασει την παγιδα των χρωματων.. και μου έρεσε παρα πολύ.. το στέλνω τώρα σε κάτι φίλες .. θα προσπαθήσω να το βρω και αυτό που προτείνεις.. κοίτα συπτωση το ιδιο θέμα με απασχόλησε και μένα.. σε μια μικρή εμνευση..! είναι ωραιο να βρίσκουμε χρονο να διαβαζουμε και να μπαίνουμε στους ρόλους των ηρώων τους.. μας ταξιδευουν.. να περνάς όμορφα.. καλο σου Σαββατοκύριακο φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το διάβασα πρόσφατα κι εγώ! Είναι πράγματι έτσι όπως το περιγράφεις. Ένα βιβλίο με απλή γραφή μεν που σου βγάζει όμως έντονα συναισθήματα για τη ζωή, γι αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουν με αυτόν τον τρόπο τη ζωή!
    Στο Ανθομέλι έχουμε σχετικό διαγωνισμό με δύο αντίτυπα του βιβλίου!
    Kathy

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις