μπουρμπουλια.....

Μπουρμπούλια.. ένα αποκλειστικά πατρινό έθιμο!!

Η παλαιότερη εκδήλωση του πατρινού καρναβαλιού.. άμεσα συνυφασμένα το ένα με το άλλο!

Με σημείο αναφοράς την πλατεία Γεωργίου και το δημοτικό θέατρο «ΑΠΟΛΛΩΝ» , τα μπουρμπούλια είναι η πρώτη εκδήλωση που ξεπέρασε τα όρια της αχαϊκής πρωτεύουσας!! Δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία έναρξης τους, αλλά προσδιορίζεται μετά το 1872 που ολοκληρώθηκε η οικοδόμηση του «ΑΠΟΛΛΩΝ».

Στα χρόνια που οι σχέσεις των δυο φύλλων ήταν υπό αυστηρή επιτήρηση το μπουρμπούλι ήταν μία ετήσια απόδραση και τόπος πραγματικών αλλά και φανταστικών ερωτικών περιπετειών. Βασική προϋπόθεση μερικές ελεύθερες απογευματινές ώρες και μία καλή δικαιολογία για να λείψει η γυναίκα από το σπίτι. Απαραίτητο για τις γυναίκες το μαύρο ντόμινο, η μαύρη μάσκα και η καλή διάθεση, αφού η είσοδος τους στον χορό είναι δωρεάν. Για τους άνδρες απλά ένα φθηνό-τυπικό εισιτήριο και τα καθημερινά τους ρούχα.. Στα μπουρμπούλια οι γυναίκες «κάνουν παιχνίδι»!!!! Κάτω από την μαύρη μάσκα και τα ντόμινο, κρατώντας καλά την ανωνυμία τους, η γυναίκα μπορούσε να ζήσει ώρες ξενοιασιάς, κεφιού και ερωτικών συνομωσιών. Οι γυναίκες απαγορεύεται να ομολογήσουν την ταυτότητά τους ή να βγάλουν την μάσκα κατά την διάρκεια του χορού και εντός της αίθουσας. Συνήθως οι γυναίκες έχουν την πρωτοβουλία των χορευτικών ζευγαριών.. εκεί όπου ανακατεύονται όλες οι ηλικίες αρσενικών, ντόπιοι και επισκέπτες!!! Η ουσία είναι μία.. οι γυναίκες έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο αυτού του παιχνιδιού!!!!!!!

Στα χρόνια του μεσοπόλεμου ο θεατρώνης Ανδρέας Λοβέρδος βάφτισε με το όνομα μπουρμπούλι (μεζές από κρέας που βράζει) τους απογευματινούς τότε χορούς γιατί δεν απαιτούσαν κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία. Τα Μπουρμπούλια καταξιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου σαν η αυθόρμητη και απροετοίμαστη συνάθροιση ανθρώπων όλων των ηλικιών, όλων των κοινωνικών κατηγοριών, διαφορετικών καταγωγών και προελεύσεων που, γεμίζοντας τις μπαταρίες τους με διάθεση για περιπέτεια και ξεφάντωμα, αφήνονται στις συναρπαστικές διαδρομές ενός ασταμάτητου χορού.

Ένας μύθος απρόοπτων καταστάσεων, απρόσμενων εκπλήξεων, και αναπάντεχων αποτελεσμάτων με βασικό πρωταγωνιστή το μαύρο ντόμινο..

Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όλα τα απρόσμενα και αναπάντεχα μπορούν να συμβούν. Ίσως και αυτός είναι ο λόγος που οι άνδρες συνωστίζονται στα μπουρμπούλια.. η διάθεση για φλερτ και παιχνίδια τους οδηγεί στα μπουρμπούλια. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένας άνδρας υπερήφανος για την «καλή ψαριά» του… φεύγει παρέα με την γυναικεία παρουσία με το μαύρο ντόμινο, και φθάνοντας στον «στόχο» του ανακαλύπτει ότι το μαύρο ντόμινο δεν είναι άλλη παρά η γυναίκα του.. αιτία παρεξηγήσεων… αιτία γέλιου… αιτία περιπαικτικών σχόλιων.. όπως το πάρει κανείς!!!!!!

Ένας σατιρογράφος σημειώνει για τα μπουρμπούλια:

Μέσ’ στόν τρανό τόν σαματα

πού κάνουν τά ζευγάρια χάν ‘ ή μητέρα τό παιδί

κι ό νιός της νιας τά χνάρια

Μία καρναβαλική εφημερίδα κάποτε έγραψε:

Μαύρο ντόμινο φοράω μέ τούς γέρους κέφι σπάω πού φυλάνε καραούλι όταν γίνεται μπουρμπούλι νά τσιμπήσουν, νά χαϊδέψουν καί κρυφά νά μπουρμπουλέψουν κάνα τρυφερό πιτσούνι ακουμπώντας στό μπαστούνι.

Αρσενικά στις επάλξεις, έτοιμα να παρασυρθούν στη δίνη ενός θηλυκόκοσμου κρυμμένου σε μαύρα ντόμινο και μαύρες μάσκες.