Το φιόρο του Λεβάντε..

Καλημέραααα...

Πάλι ζέστη σήμερα.. τελικά μάλλον δεν θα έρθει ΑΜΕΣΑ ο χειμώνας..

Εχθές για ακόμα μία φορά φέτος το καλοκαίρι , βρέθηκα στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας ( Με την καλύτερη παρέα.. την μανούλα μου, την fanoula, την Κλαίρη μου..). Έναν χώρο ιδανικό για συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.

Μία τέτοια παράσταση παρακολουθήσαμε στην Πάτρα στις 09 και 10 Σεπτέμβρη. Μία παράσταση άρτια, προσεγμένη, καλοπαιγμένη , και με πολύ γέλιο.. ότι λείπει στην καθημερινότητά μας.

Πρωταγωνιστής ο Σπύρος Παπαδόπουλος.. Ένας Σπύρος που μπορούσε με μεγάλη ευκολία να σε πείσει ότι είναι Ζακυνθινός. Είχα ακούσει ότι γύριζε στις γειτονιές της Ζακύνθου με ένα μαγνητοφωνάκι , προκειμένου να αποτυπώσει στο 100% την ντοπιολαλιά τους.. Κατάφερε πάντως στο 100 % να την αναπαράγει.
Με πολύ καλή παρουσία πάνω στην σκνή, κατάφερε να περάσει στον κόσμο και την τελευταία ατάκα του.. Δίκαια ήταν ο πρωταγωνιστής!!!
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε βέβαια τον Χάρη Σώζο, έναν επίσης χαρισματικό ηθοποιό. Γέμιζε την σκηνή και προσέφερε άφθονο γέλιο.
Την Χριστίνα Αλεξανιάν.. την καθώς πρέπει , ψωνισμένη σύζυγο του Χάρη Σώζου.., που είχε μπει στον ρόλο της και ήταν τόσο πειστική που κάποιες φορές σε "ξένιζε" η υπεροψία της.. χα χα..

Τις δύο κόρες της οικογενείας Βάλδη.. που άφησαν άριστες εντυπώσεις στο κοινό.., την Τζένη Θεωνά και την Ηρώ Μπέζου.

Τους υποψήφιους γαμπρούς...που ήταν το κερασάκι στην "τούρτα".. τον Άγγελο Μπούρα και τον Κωσνταντίνο Χατζηδημητρίου.

Την υπηρέτρια της οικογένειας Βάλδη, που μπορεί να ...φαλτσάριζε όταν έκλαιγε, κατά τα λεγόμενα του Νιόνιου Νιονάκη, όμως σκόρπισε πολύ γέλιο

Την σέξυ "φίλη" του κυρίου Βάλδη.. την Ευαγγελία Μουμούρη..
μία εκρηκτική παρουσία.
Την συντηριτική γιαγιά...Μελίνα Βαμβακά..

Και βέβαια τον λούστρο, Στέλιο Πέτσο.. που μπορεί να είχε τον μικρότερο σε λέξεις ρόλο.. είχε όμως καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του έργου..

Συγχαρητήρια σε όλους.. Πάντα τέτοια....



Υπόθεση:
Το Φιόρο του Λεβάντε είναι ένας τετραπέρατος Ζακυνθινός, πανέξυπνος, αθώος, γαλίφης και καταφερτζής, πολυμήχανος, όλα τα φέρνει βόλτα, όλα τα παλεύει, εκτός από το φόβο του για τους σεισμούς! ¨Πολύ κούνια αφέντη, πολύ κούνια! Όλο σκόρσο και σπαβέντο¨! Έτσι μια ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ, αφήνει τη μάνα του και τη Ζάκυνθο που λατρεύει, παίρνει την κιθάρα του που λατρεύει επίσης και νάσου τον στην Αθήνα. Επιστάτης στον κύριο Βάλδη. Ο Κύριος Βάλδης, δικηγόρος με καριέρα, με γυναίκα, με πεθερά, με ερωμένη, με δυο κόρες και με επίδοξους γαμπρούς να μπαινοβγαίνουν μες στο σπίτι, τάχαμου πως θέλουν να το νοικιάσουν, ένα χάος! Και ποιος θα βάλει τάξη στο χάος; Μα ο Νιόνιος φυσικά! Που στην αρχή, όλοι τον ¨κογιονάρουνε¨, αλλά με τον καιρό, με ψέματα, με αλήθειες με κόλπα χίλια δυό, κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του. Τους γίνεται απαραίτητος! Τίποτα δεν γίνεται πια χωρίς το Νιόνιο! Από επιστάτης, ¨αφέντης¨! Έλα όμως που αρχίζει να του λείπει η ¨Ζακυθούλα¨ του όλο και πιο πολύ και δεν αντέχει άλλο τη βουή ¨τση Αθήνας¨; ¨Ούλα στονάρουνε εδώ! Οι καμπάνες, οι πουλητάδες τση ρούγας, τα τραμ, τ' αυτοκίνητα, τα σκυλιά που βαϊζουνε, οι δούλες που κλαίνε, οι κανταδόροι τση νύχτας, ούλα! Δεν μπορώ άλλο. Ίσα μ' έδεκει!¨
Έτσι μία ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ……………..