Νοστιμότατο !!

Αυτές τις ημέρες στη πόλη μου παιζόταν η θεατρική παράσταση " κάθε χρόνο την ίδια μέρα " με την Μαριάννα Τουμασάτου και τον Αλέξανδρο Σταύρου. Μία παράσταση που σου αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση.. μία ρομαντική κομεντί.. γελάς, προβληματίζεσαι, στεναχωριέσαι... από όλα είχε αυτή η παράσταση!!! Ήταν μια βραδιά θεατρικής απόλαυσης από κείνες που δυστυχώς σπάνια συναντάμε πια. Από ό,τι διάβασα στο πρόγραμμα , το έργο το πρότειναν η Έλενα Ακρίτα και ο Γιώργος Κυρίτσης στους Τουμασάτου και Σταύρου. Βρίσκω την σκέψη τους πολύ έξυπνη!! Είναι από τα λίγα θεατρικά ζευγάρια που θα μπορούσα να πω πως έχουν το τέλειο "δέσιμο". Ήταν και οι δύο εξαιρετικοί κάτω από την σκηνοθετική επιμέλεια του Κώστα Αρζόγλου. Την συστήνω ανεπιφύλακτα... Λίγα λόγια για το έργο: Η υπόθεση του “Κάθε χρόνο, ίδια μέρα” (Same Time, Next Year) είναι απλή αλλά μεγαλοφυής. Ο George, ένας λογιστής του New Jersey και η Doris, νοικοκυρά από το Oakland συναντιούνται τυχαία σε ένα πανδοχείο στη Βόρεια

Καλημέραααααααααααααααααααααα..................... πως πάνε τα κέφια??? εδώ όλα άψογα!!!! Σας επισυνάπτω μία συνταγή από το νηστικό αρκούδι , που δοκίμασα και αγάπησα!!!! Υλικά: για 4 άτομα: 6 μπούτια κοτόπουλου 2 στήθη κοτόπουλου 300 γρ. στραγγιστό γιαούρτι 2 μεγάλα κρεμμύδια 2 καρότα 2 πράσινες πιπεριές 1 κουτ. γλυκού κύμινο, κανέλα σκόνη, πάπρικα 1 σκελίδα σκόρδο 2 κουτ. σούπας ζωμό κότας ½ κουτ. γλυκού ξύσμα λεμονιού 1 κόκκινη πιπεριά 1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ Αλάτι Μαύρο πιπέρι Ελαιόλαδο Εκτέλεση: Ψιλοκόβουμε και μαρινάρουμε το κοτόπουλο μέσα σε μια γαβάθα με το γιαούρτι και τα μπαχαρικά, στο ψυγείο για δυο ώρες. Τηγανίζουμε σε ένα τηγάνι με λίγο ελαιόλαδο τα κρεμμύδια, τα καρότα, τις πιπεριές, το σκόρδο και αφού σοταριστούν, ρίχνουμε μέσα το μαριναρισμένο κοτόπουλο στραγγισμένο, ανακατεύουμε καλά, προσθέτουμε 2 κουτ. σούπας ζωμό, το ξύσμα λεμονιού, αφήνουμε να ψηθεί για μια ώρα, μετά ρίχνουμε το υπόλοιπο γιαούρτι και σερβίρουμε με ρύζι μπασ

Our God is an Awesome God! This is beautiful! She jumped up as soon as she saw the surgeon come out of the operating room. She said: 'How is my little boy? Is he going to be all right? When can I see him? The surgeon said, 'I'm sorry. We did all we could, but your boy didn't make it.' Sally said, 'Why do little children get cancer? Doesn't God care any more? Where were you, God, when my son needed you?' The surgeon asked, 'Would you like some time alone with your son? One of the nurses will be out in a few minutes, before he's transported to the university.' Sally asked the nurse to stay with her while she said good bye to son. She ran her fingers lovingly through his thick red curly hair. 'Would you like a lock of his hair?' the nurse asked. Sally nodded yes. The nurse cut a lock of the boy's hair, put it in a plastic bag and handed it to Sally. The mother said, 'It was Jimmy's idea to don

την Κυριακή που μας πέρασε βρέθηκα στο Λουτράκι.. μία ηλιόλουστη ημέρα , ότι έπρεπε για εκδρομούλα!!! Η αιτία της εκδρομής ήταν μία συνάντηση των μελών του www.hobby.gr. Μία σελίδα που αν περιηγηθεί κανείς στα λημέρια της θα βρει γνήσιους καλλιτέχνες με μεράκι και αγάπη για ότι κάνουν.. Βρεθήκαμε 18 ατόμα, από Τρίπολη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κεφαλονιά, Πάτρα.... ήταν μοναδικά.. άνθρωποι με μεγάλα αληθινά χαμόγελα και μία αγκαλιά ανοιχτή για όλους!!! Αισθάνομαι πολύ πολύ τυχερή όταν στις μέρες μας γνωρίζω ειλικρινής ανθρώπους... Μην παραλείψω να σας πω ότι κάποια μέλη ήρθαν με τις οικογένειες τους... γίναμε όλοι μία μεγάλη παρέα... ήπιαμε καφέ, φάγαμε. ... . (και τι δεν φάγαμε.. ) .... μοιραστήκαμε τα πάντα.. , περπατήσαμε .. γελάσαμε. .βγάλαμε φωτογραφίες .. είδαμε την γέφυρα που βυθίζεται όταν περνάει το..παπόρο και ανεβαίνει πάλι μετά... και δυστυχώς ο καθένας μας πήρε τον δρόμο της επιστροφής... με μία υπόσχεση να το ξανακάνουμε.... σε άλλη πόλη, σε άλλο μέρος.. αλλά να εί

Μια νεαρή κοπέλα, η Άννα, μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στο νησί της, για να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της, που δολοφονήθηκε. Το γεγονός αυτό θα σταθεί η αφορμή να μάθει η ηρωίδα όλη την αλήθεια για το παρελθόν τόσο το δικό της όσο και της μητέρας της, αλλά και για να γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο του κατά πολύ μεγαλύτερού της Μηνά. Θα καταφέρει τελικά η Άννα να αντιμετωπίσει τις αλλεπάλληλες δολοφονικές απόπειρες εναντίον της, να συμφιλιωθεί με τα ένοχα μυστικά του σκοτεινού παρελθόντος, να αντιταχθεί στους αγγέλους-τιμωρούς του νησιού και να αγαπήσει; Το μέλλον είναι μπροστά της, αρκεί να νικήσει τους δαίμονες που στοίχειωσαν την οικογένειά της. Ένα καλοστημένο ψυχολογικό θρίλερ με μελετημένη, υπαινικτική ατμόσφαιρα, γεμάτο μυστήριο και προσμονή, σωστές δόσεις σασπένς και πλοκή κινηματογραφική. «Η ησυχία που ακολουθεί είναι πιο εκκωφαντική και από θόρυβο τουρμπίνας αεροπλάνου. Νιώθει να μην ακούει πια τη μακρινή βουή της Χώρας ούτε το πλάσμα από πάνω της, δεν

Βρέθηκα σε ένα κατάστημα, στο διάδρομο με τα παιχνίδια. Με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα αγοράκι γύρω στα πέντε, το οποίο κρατούσε μια κούκλα. Δε σταματούσε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να τη σφίγγει προσεκτικά πάνω του. Αναρωτήθηκα για ποιον προοριζόταν αυτή η κούκλα. Το αγοράκι γύρισε κάποια στιγμή προς την κυρία που βρισκόταν πλάι του: «Θεία μου, είσαι σίγου ρη ότι δε μου φτάνουν τα λεφτά;» Η γυναίκα του απάντησε χάνοντας κάπως την υπομονή της: «Είπαμε ότι δεν έχεις αρκετά λεφτά για να την αγοράσεις.» Έπειτα, η θεία του του ζήτησε να μείνει εκεί και να τον περιμένει για λίγο, κι εκείνη έφυγε βιαστικά. Το αγοράκι κρατούσε ακόμη στα χέρια του την κούκλα. Τελικά, κατευθύνθηκα προς το παιδί και το ρώτησα σε ποιον ήθελε να δώσει την κούκλα. «Αυτή την κούκλα την ήθελε η αδερφή μου περισσότερ ο από καθετί για τα Χριστούγεννα. Ήταν σίγουρη ότι θα της την έφερνε ο Άι-Βασίλης.» Του είπα τότε ότι μπορεί και να της την έφερνε, κι εκείνο μου είπε θλιμμένο: «Όχι, ο

πέρασα τέλεια.......................... παρέλαση Κυριακής.... παρέλαση Σαββάτου.. Σάββατο βράδυ.. πάρτυ στο teatro!! οι σοκολατορίχτες μας...σε μεγάλα κέφια!!!!!!!!! Κυριακή βράδυ..μετά την παρέλαση.. και μέχρι τις 08,00 το πρωί της Κ.Δευτέρας!! και του χρόνου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! καλή Σαρακοστή να έχουμε!!!