στην γειτονιά των αγγέλων..

ήσουν 29.. δεν λογάριαζες φόβο... δεν είχες όρια.. ίσως αυτό πλήρωσες.. στο άκουσμα της είδησης πάγωσα...τροχαίο... όλη η ζεστασιά και η μαγεία των χριστουγέννων χάθηκε.. εσύ στην εντατική.. να παλεύεις με το "θεριό"!!! οι ευχές όλων δυνατές... ικανές να ακουστούν παντού..όχι όμως και να αποτρέψουν το κακό.. 1 εβδομάδα άνισης μάχης και ο αγώνας πήρε τέλος... εσύ , ο " γρήγορος ".. είχες ξεκινήσει για μακριά..για μία άλλη γειτονιά.. προς το άγνωστο.. δεν πίστευα αυτό που έζησα... είμασταν όλοι εκεί.. ένα δάκρυ, μία σκέψη.. ούτε το κρύο , ούτε το χιόνι μας εμπόδισε... είμασταν δίπλα σου.. μέχρι την τελευταία στιγμή.. κανείς δεν έβρισκε λόγια για το δίμετρο παλλικάρι που βρισκόταν στο άσπρο ΚΛΕΙΣΤΟ φέρετρο.. για το πάντα χαμογελαστό παιδί που δεν ήταν πλέον στην παρέα μας!!!!! οι κολλητοί σου μία ασπίδα γύρω σου.. με δάκρυα στα μάτια και ένα πελώριο γιατί στο στόμα.. ( ποιος είπε ότι οι άνδρες δεν κλαίνε??? ) ανεβαίναμε το βουνό ακολουθώντας σε πιστά στην