"όταν αγαπάς είναι για πάντα"

"όταν αγαπάς είναι για πάντα".. έτσι ισχυρίζεται η Μαρία Τζιρίτα.. η δική μας Μαρία...


ένα βιβλίο δώρο για την γιορτή μου από μία ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ!! βιβλίο ύμνος στην φιλία είναι άλλωστε!!!

αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή..

Αυτά τα δύο παιδιά, η Αφροδίτη και η Νίκη, από το καλοκαίρι των δέκα τους χρόνων, έμελλε ν’ αγαπηθούν και να γίνουν φίλες αχώριστες. Τι ήταν αυτό που έφερε κοντά δυο τόσο διαφορετικά πλάσματα και τα κράτησε μαζί για τόσο πολλά χρόνια; Η δύναμη ή η αδυναμία; Ήταν αγάπη πραγματική ή απλώς μια προσπάθεια να ξεπεράσει η μία την άλλη; Κι ήταν πράγματι διαφορετικές ή μήπως τελικά ήταν τόσο ίδιες, όσο δε θέλησαν ποτέ να παραδεχτούν; Η ιστορία της παράλληλης ζωής δυο γυναικών, που απέδειξαν πως όταν αγαπάς, είναι για πάντα...

Οφείλω να ομολογήσω καταρχήν ότι τελείωσε πολύ πολύ πολύ γρήγορα... 1 μέρα όλη κι όλη!!! κατά δεύτερον κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει "καλύτερο" και "χειρότερο" στην λίστα των βιβλίων της Μαρίας.. για εμένα το κάθενα μου έχει δώσει πράγματα , μου έχει γεννήσει σκέψεις, μου έχει "γεννήσει" και ένα ρητό που με συντοφεύει στην καθημερινότητα μου!!!!


Το συγκεκριμένο βιβλίο μιλάει για δύο κοπέλες που ενώ οι ζωές τους ήταν τόσο διαφορετικές , η μία μεγαλωμένη στις φτωχογειτονιές του Πειραιά με στερήσεις , και η άλλη από την Κηφισιά μέσα στην πολυτέλεια, ήταν τόσο ίδιες!!!!! Παιδικές φίλες.. συνοδοιπόροι στην ζωή... ακόμα και την περίοδο που δεν μιλούσαν , η μία στοίχειωνε την σκέψη της άλλης...


Ένα βιβλίο που ασχολείται με μία βαθιά και αληθινή φιλία, σαν και αυτήν που όλοι ονειρευόμαστε αλλά και θα ζηλέψουμε διαβάζοντας το.
Ένα βιβλίο γραμμένο με απλή γλώσσα.. και γεμάτο εικόνες... εικόνες από ήθη και έθιμα παλιά.. εικόνες από τις δύο φίλες.. από το χωριό.. από βάσανα..
γεμάτο έντονα συναισθήματα.. που κάνουν την καρδιά σου να χτυπά παράξενα , άλλοτε γρήγορα, και άλλοτε ήρεμα..
σχηματίζοντας ένα χαμόγελο, αλλά και μορφασμούς αγωνίας...

δεν αναφέρομαι στην πλοκή γιατί δεν θέλω να προδώσω έστω και το παραμικρό... θα μπορούσα να γράφω ώρες..και να αναλύω αλλά δεν θα το κάνω...


ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΝΩ....


Μαράκι μου εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και αυτό σου το βιβλίο και ανυπομονώ για το επόμενο!!!!


Σας φιλώ όλους... μην φωνάζετε που χάνομαι... 1,5 μήνα με το χέρι στον νάρθηκα ήμουν.. τενοντίτιδα στον ώμο!!! τώρα όλα είναι καλύτερα!!!!

Σας κερνάω μηλόπιτα με συνταγή της Μαρίας ... και μην χανόμαστε ε?