οι "μαχητές" της ζωής..

Έχω μόλις γυρίσει σπίτι.. πλημμυρισμένη από δεκάδες συναισθήματα..

Παρακολούθησα την μουσικοθεατρική παράσταση "το μικρό ανθρωπάκι" από τον σύλλογο των Μαχητών Πάτρας και πολλούς ακόμα "βοηθούς"..

Βλέπεις στην σκηνή τους Μαχητές ,

άτομα με νοητική ανεπάρκεια, να δίνουν ένα τόσο τέλειο αποτέλεσμα  συνυπάρχοντας με χορευτές, μουσικούς, μαθητές σχολείων, και να μην παρεκλίνουν ούτε στο ελάχιστο.. να το ζουν και να το ευχαριστιούνται.. να παίρνουν ζωή από τον πιο μικρό ρόλο που τους έχει ανατεθεί....

Είναι η στιγμή που αισθάνεσαι τόσο λίγος... τόσο άδειος που κλαις για πράγματα που πραγματικά δεν έχουν αξία και εσύ τα έχεις κάνει σκοπό ζωής... που αισθάνεσαι υπερήφανος για το κάθε παιδί εκεί..  και ευγνωμοσύνη σε όλους αυτούς που ζουν για αυτά τα παιδιά!!!!!!

Είμαι χαρούμενη που το Συνεδριακό κέντρο που δόθηκε η παράσταση ήταν γεμάτο.. που υπήρχαν πολλά πολλά παιδιά στις κερκίδες και χειροκροτούσαν αυτήν την προσπάθεια.. κάτι θα τους μείνει ... κάτι από όλα αυτά θα τους βοηθήσεις να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.. να μάθουν τι σημαίνει βοηθάω, αγαπάω... να μην ξεχωρίζουν.. γιατί όλοι είμαστε ίσοι... απλά ο καθένας έχει τις δικές του ... ικανότητες!!!!!!!!!!!!!!!!!

Συαγχαρητήρια στους Μαχητές ... Συγχαρητήρια σε όλους,... Παράδειγμα προς μίμηση για όλους....