Ο Αρχάγγελος των βράχων - Μένιος Σακελλαρόπουλος

 20 τα βιβλία , 20 και τα ταξίδια..

Κάθε ταξίδι ένα μάθημα ζωής.. ένας άλλος τρόπος να βλέπεις την ζωή.. και έρχεται αυτό το ταξίδι το τόσο διαφορετικό.. ένα ταξίδιστην ψυχή μας..

Ένα ναυάγιο η ζωή τους. Ένα ναυάγιο σε μέρη μακρινά, σε τόπους ξένους. Ξένοι ανάμεσα σε ξένους.. χωρίς να έχουν τίποτα που να θυμίζει την ζωή που άφησαν με την ελπίδα να βρουν μια νέα καλύτερη.. Άνθρωποι κάθε λογής , άνδρες , γυναίκες παιδιά, μορφωμένοι , αμόρφωτοι, μεγάλοι , μικροί, άνθρωποι με όνειρα και σχέδια για το αύριο, για την ζωή..

Και έρχεται μια μέρα που ο ξεριζωμός είναι μία πραγματικότητα , είναι μονόδρομος .. πόσες φορές δεν έχω αναρωτηθεί σε έναν σεισμό ,σε μια φωτιά, σε μια καταστροφή.. πόση ζωή μπορεί να χωρέσει σε μία τσάντα, και μέσα σε 5 λεπτά χρόνο σκέψης? Απάντηση δεν έχω βρει.. και δεν θα βρω…

Και όλα για εμάς είναι απλώς «κακιές σκέψεις» , μα η ίδια η ζωή για κάποιους άλλους.. Στην θεωρία όλοι καλοί είμαστε , στην πράξη δυσκολευόμαστε..

Και όσοι τα καταφέρνουν να περάσουν στην αντίπερα όχθη, τσακισμένοι, παραδομένοι, κουρασμένοι και απογοητευμένοι από την μοίρα, από την ζωή. Με μία πίκρα και ένα γιατί!!

Και κάπου εκεί ερχόμαστε εμείς , οι γραμματιζούμενοι, οι νοικοκυραίοι, που χωρίς να ξέρουμε ποιον έχουμε απέναντι μας, διαδηλώνουμε εναντίον τους, βρίζουμε και φωνάζουμε που ήρθαν δίπλα μας. «θα μολυνθούμε» λένε κάποιοι.. Χωρίς να σκεφτούν ότι αυτοί οι ίδιοι είναι αυτοί που δηλητηριάζουν ψυχές.. ψυχές πονεμένες και δοκιμασμένες που ίσως και να μην αντέχουν άλλο.

Υπάρχει όμως και το φως.. Και δεν είναι άλλοι, πέρα από κάποιους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που θέλουν να βοηθήσουν χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα. Έτσι απλά για να δουν ένα χαμόγελο. Να αισθανθούν χρήσιμοι, ουσιαστικά, σε αυτόν τον κόσμο. Και απλώνουν το χέρι στους ναυαγούς της ζωής με αγάπη και ζεστασιά. Γιατί σημασία δεν έχουν μόνο τα υλικά αγαθά που προσφέρεις αλλά και το πως θα κάνεις τον άλλο να αισθανθεί, Και προσωπικά για εμένα αυτό είναι το πιο σημαντικό στον εθελοντισμό. Στον αγνό και ουσιαστικό εθελοντισμό!!!

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στις δομές , στα φανάρια κλπ. που πολλές φορές απαξιώνεις, μπορεί στον τόπο τους να ήταν πολύ σπουδαίοι. Βάλτο στο μυαλό σου, βάλε και τον εαυτό σου στη θέση τους και την επόμενη φορά που θα αντικρύσεις έναν από αυτούς χάρισε ένα χαμόγελο αγάπης, αν δεν θέλεις να βοηθήσεις αλλιώς. Και αυτό ανάγκη το έχουν .

Δεν έχω λόγια Για το βιβλίο. Χαστούκι ήταν, να ξυπνήσω, να συνειδητοποιήσω και να σκεφτώ. Δεν θα πω τίποτα που να προδώσω το παραμικρό, ούτε μια λέξη... ο καθένας να κάνει την δική του μετάφραση..σύμφωνα με τα μάτια της δικής του ψυχής!!!!!

Εν δυνάμει μπορούμε όλοι να είμαστε στην θέση όλων…. Αλλά πάντα πιστεύουμε ότι σε εμάς δεν θα συμβεί κάτι .. είμαστε άτρωτοι θαρρείς…

Κόντρα στους «Καλογρίδηδες» που λέει και ο συγγραφέας στο σημείωμα του , δίπλα στην Ευρυδίκη, την Βάλια.. Αγκαλιά με τον Ασκάν.. Κοντά στην Ναντίν και την κάθε Ναντίν πριν να είναι αργά.. Και με παράδειγμα φωτεινό τον Ραφαήλ και την Ελένη.. μπορούμε να είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.. μπορούμε να τον αλλάξουμε τον κόσμο..

Ένας Μένιος Σακελλαρόπουλος καθηλωτικός , αληθινός, σαρωτικός… από εμένα είναι ΝΑΙ…. Μακάρι να το διαβάσουν πολλοί .. μακάρι να αλλάξει έστω και ένας.. κέρδος θα έχουμε ..

Εγώ υποκλίνομαι και ευχαριστώ…