βιβλία...

καλημέρα κόσμε!!!

εδώ είμαι ... χάθηκα λίγες μέρες αλλά ήρθε πάλι ο γνωστός πονοκέφαλος να μου κάνει "παρέα" και δεν έβρισκα τρόπο να τον αποφύγω.... όπως και να έχει τώρα όλα είναι καλά!!! 

Την Κυριακή ήταν η επέτειος μας.. έφτιαξα την μους γιαούρτι με βύσσινο από τις συνταγές της καρδιάς και πήγαμε έξω για φαγητό!!! Με γονείς, κουμπάρους και νονούς... Τα αδέρφια και οι φίλοι μας έχουν σειρά το Σάββατο στα γενέθλια μου..

Για βιβλία θα σας πω σήμερα.. 3 βιβλία που μου άρεσαν πολύ και αξίζει τον κόπο να τα διαβάσετε όταν βρείτε τον χρόνο.. θα σας τα παρουσιάσω με την σειρά που τα διάβασα..

Ζωή μου . εσύ - Μαίρη Κωνασταντούρου

0 χρόνος κυλά, τα δευτερόλεπτα τρέχουν και η ζωή... συνεχίζεται. Πάντα! Με ήλιο ή με βροχή, με γέλιο ή με δάκρυ, με κάποιους να φεύγουν και με άλλους να έρχονται, η ζωή παίρνει τις μοίρες αγκαλιά και συνεχίζει το ταξίδι... Εγώ είμαι η Αννέζα και στη ζωή μου δεν έλειψαν τα βάσανα, τα δάκρυα κι ο θάνατος.
Όσοι βρέθηκαν στο δρόμο μου ρούφηξαν όλη μου την ενέργεια και μάδησαν όλα τα φύλλα της ψυχής μου. Όμως, παρά τα τόσα χρόνια που είμαι σ' αυτή τη γη, δε δέχομαι να καθορίσει κανείς και τίποτα τη ζωή μου. Υπήρξαν φορές που έχασα τον έλεγχο του τιμονιού. Υπήρξαν φορές που το πηδάλιο της ζωής μου το πήραν στα χέρια τους άλλοι. Ωστόσο η καπετάνισσα είμαι πάντα εγώ και εγώ είμαι εκείνη που θα χαράζει πάντα την πορεία... Αυτή που εγώ ήθελα πάντα να ακολουθήσω.
Η δική μου η ζωή είναι τα ανέμελα χρόνια της νιότης μου... Οι πέντε μέρες του έρωτα μου... Η καλοσύνη της Ρηνιώς και η αγάπη της Ειρήνης... Το λουλούδι που άνθισε έπειτα από μισό αιώνα στο ραγισμένο γλαστράκι...
Το βλέμμα που κρύβει μια παλιά φωτογραφία...
Καμιά φορά όταν την κοιτάζω, νιώθω πως υπάρχει ακόμη μέσα μου λίγη ψυχή. Καμιά φορά όταν την κοιτάζω, τη χαϊδεύω και ψιθυρίζω: "Ζωή μου, εσύ..

Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της Μαίρης Κωνσταντούρου και δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο είναι το καλύτερο!! Την γνωρίζω μέσω fb και είναι τόσο γλυκιά όσο η γραφή της, ένας ζεστός άνθρωπος με μαγική πένα.

Το παραπάνω  βιβλίο είναι γραμμένο απλά αλλά γεμάτο χρώματα και εικόνες.. Δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές θύμωσα με την Αννέζα , την πρωταγωνίστρια.. όμως άλλες τόσες την θαύμασα και την ζήλεψα!! Πρόκειται για ένα βιβλίο που ξεκινάει από την μικρά Ασία και καταλήγει εδώ στα μέρη μας.. Στο βιβλίο ανακαλύπτεις την ανιδιοτελή αγάπη, ισχυρούς δεσμους αίματος που καθοδηγούν αποφάσεις και ζωές, τον αγώνα για επιβίωση και όνειρα που έγιναν εφιάλτες!! Μία ιστορία που δεν την  ζηλεύεις αλλά την θαυμάζεις.. και όταν την σκέφτεσαι παίρνεις παραδείγματα και γίνεσαι καλύτερος...

Το αίνιγμα της πεταλούδας - Βίκυ Στουφή

 

Η Ζένα, μια πανέμορφη μιγάς από το Κονγκό, καρπός του παράνομου έρωτα ενός Έλληνα ιεροκήρυκα και μιας Αφρικανής, πέφτει θύμα απαγωγής αφού πρώτα δίνει μυστικά στον Ντίνο Zαφειρίου, ιδιωτικό ντετέκτιβ, ένα δυσνόητο γράμμα που της έχει αφήσει η μητέρα της προτού πεθάνει, ώστε να το φυλάξει.
Λίγες ώρες μετά την απαγωγή, η αστυνομία ανακαλύπτει σε έναν γκρεμό μια σκοτωμένη γυναίκα, με καταστραμμένο πρόσωπο, που ταυτοποιείται ως η Ζένα. Ο σύζυγός της, μεγαλοεφοπλιστής Λέανδρος Δούκας, αποφασίζει να θάψει τη νεκρή στην ιδιαίτερη πατρίδα της και φεύγει με τη θαλαμηγό του για εκεί.
Ο Στέργιος Ανδρεάδης, σωματοφύλακας της Ζένα και αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί της, λαμβάνει ένα περίεργο μήνυμα στον υπολογιστή του και μαζί με το νεαρό ντετέκτιβ, με τον οποίο οι δρόμοι τους διασταυρώνονται, πηγαίνουν κι αυτοί στο Κονγκό, όπου η ζωή τους θα κινδυνεύσει αναπάντεχα και θα βρεθούν ανάμεσα σε πολλές άλλες εκπλήξεις, αντιμέτωποι με μια παλιά βεντέτα κι έναν όρκο αίματος...
Θα χρειαστεί να λύσουν γρίφους, να τα βάλουν με ανθρώπους που έχουν ανεξακρίβωτες βλέψεις, να κινηθούν μέσα σε αντίξοες συνθήκες στα παρθένα τροπικά δάση και στα βουνά, για να καταφέρουν στο τέλος να κερδίσουν το κομμάτι της ευτυχίας που τους αναλογεί.
"Το Αίνιγμα της Πεταλούδας", το καινούριο μυθιστόρημα της συγγραφέως του περιπετειώδους, μας παρασύρει με τον καταιγιστικό ρυθμό της αφήγησης, τις ανατροπές και τις μαγευτικές εικόνες του, κρατώντας αδιάπτωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα.

Έχοντας διαβάσει κι άλλα βιβλία της συγκεκριμένης συγγραφέως , αυτό το αγόρασα χωρίς να διαβάσω την περίληψη στο οπισθόφυλλο. Και ήταν ότι θα περίμενε κανείς από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Ένα βιβλίο που ξεκινάει η δράση του από την πρώτη σελίδα και ως την τελευταία σελίδα αλλού πάει το μυαλό σου και άλλα διαβάζεις... Ανατροπές, πλοκή, εκπλήξεις και η αγωνία στο κόκκινο.. Χαρακτήρες δοσμένοι με τέτοιο τρόπο που σίγουρα συμφωνείς με τις αποφάσεις τους.  Ένα βιβλίο που σίγουρα δεν το αφήνεις από τα χέρια σου αν δεν τελειώσει.. Το τέλος του απρόσμενο και σίγουρα αναπάντεχο.. ένα τέλος που σίγουρα δεν έχεις "οσφριστεί" ..

     "έρωτας στην ομίχλη - Φραγκούλη Αργύρη Ιουστίνη

Μια μεγαλοαστική οικογένεια από την Ίμερα του Πόντου, έπειτα από τη γενοκτονία  του 1916, βρίσκει καταφύγιο σε ένα ορεινό χωριό της Πέλλας. Ο ένας γιος, ο Αριστοτέλης Αγριππίδης, ξενιτεύεται για σπουδές στην Αμερική και πλουτίζει με τα ματωμένα λεφτά της ποτοαπαγόρευσης. Επιστρέφει στο Μικροδέντρι της μετανάστευσης και γίνεται ο ευπατρίδης που κτίζει  την εκκλησιά και το σχολείο. Εκεί θα φτάσει ως πρωτοδιόριστη δασκάλα στα τέλη του ’70 η Αμαλία Αναγνώστου, με τη φλόγα στα μάτια και το πάθος να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση  στα παιδιά μιας κλειστής αγροτικής κοινωνίας. Ο έρωτας σημαδεύει την Αμαλία με το τόξο του επίγονου Αριστοτέλη Αγριππίδη. Μα είναι γεμάτος σκιές και μυστικά. Η ομίχλη απλώνεται στο Μικροδέντρι όπως οι κρυφές ιστορίες των ανθρώπων του χωριού. Τα γάργαρα νερά του ποταμού γίνονται η ευλογία και η κατάρα του τόπου...
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα που διατρέχει τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής ιστορίας του εικοστού αιώνα αποτολμώντας να ρίξει φως στην ομίχλη.

 Αυτό είναι το βιβλίο που τελείωσα μόλις προχθές και σκέφτομαι ακόμα και θα σκέφτομαι για πολύ.. Ένα βιβλίο από μία συγγραφέα ευγενική και με γλυκό λόγο. Ένα βιβλίο βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Αμαλίας,. μιας νέας κοπέλας με όνειρα, μίας δασκάλας που πρωτοδιορίζεται σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Μακεδονίας του ΄70. Μια επόχή δύσκολη, να την καταλάβουμε εμείς οι πιο νέοι.. κι όμως μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μεταφέρθηκα εκεί, και έζησα με τους κατοίκους του μικρού χωριού, κατάλαβα την νοοτροπία τους και τους αγάπησα , τον καθένα και για ένα μοναδικό λόγο!! Ζωντανές περιγραφές, ισχυροί χαρακτήρες, δεσμοί αίματος.. και κάπου εκεί το θέμα της ψυχικής υγείας με περιγραφές που νομίζεις ότι ακούς τα ουρλιαχτα δίπλα σου.... Δεν θα πω πολλά για να μην το προδώσω.. όμως διαβάστε το....

Αυτά για σήμερα, θα επιστρέψω το ΣΚ με γλυκάκι και φωτό από το φαγοπότι!!!!!

Σας φιλώ όλους ζαχαρένια....................